گزارش کارگاه نحوه تشخیص و ارجاع دانشجویان مشکوک به رفتارهای خودآسیب رسان کارگاه نحوه تشخیص و ارجاع دانشجویان مشکوک به رفتارهای خودآسیب رسان در تاریخ ۲/۲/۱۴۰۲ از ساعت ۱۳ الی ۱۵ در مجتمع فرهنگی شهید بهرامی ویژه کارشناسان حوزه معاونت آموزشی، سرپرستان و کارشناسان خوابگاهها وکارشناسان امور فرهنگی و اجتماعی و پرسنل حراست و حفاظت فیزیکی دانشگاه برگزار گردید. در ابتدا سرکار خانم دکتر جعفری مددکار محترم دانشگاه تهران و سپس جناب آقای دکتر قادری مددکار مرکز مشاوره دانشگاه علم و صنعت و عضو اورزانس اجتماعی به ایراد سخنرانی پرداختند. اهم مطالب مطروحه توسط سرکار خانم دکتر جعفری به شرح ذیل می باشد: وزارت علوم تمرکز جدی برای شناسایی رفتارهای خودآسیب رسان در دانشجوها دارد و بر این اساس دانشگاهی موفق است که بتواند مراقب باشد، یعنی همکار مراقب همکار باشد، استاد مراقب دانشجو باشد.دانشجو مراقب دانشجو باشد و.. رابطه خوب و درک همدلانه اساتید و کارکنان دانشگاه با دانشجو خیلی مهم است و نقش مهمی در سلامت روان و پیشگیری از رفتارهای خودآسیب رسان دارد. ما دانشگاهیان باید از حمایت افتراقی برای دانشجویان استفاده کنیم. حمایت افتراقی یعنی یک فرد بخاطر شرایط خاصش لازم است حمایت ویژه دریافت کند. سپس در خصوص برنامه بتا ( بپرس، ترغیب کن، ارجاع بده) توضیحاتی اراِئه کردند. در ادامه کارگاه جناب آقای دکتر قادری به ایراد سخنرانی پرداختند. ایشان مهمترین مشکلاتی را که دانشجویان به آن دلایل اقدام به خودکشی می کنند را نام بردند: مشکلات تحصیلی و درسی(استرس و رقابت درسی، فشار درسی، مشروطی و اخراجی و..) کمالگرایی افراطی، فشار والدین و کمال گرایی آنان، شکست عاطفی، بی هدفی و بی معنایی در زندگی، سوگ، فقر و مشکلات مالی، اختلالات روانی، مشاجرات و اختلافات خانوادگی ، مصرف مواد مخدر و روانگردان ها و... روشهای شایع اقدام به خودکشی: پرت شدن از بلندی، مصرف قرص، تیغ زدن رگ دست، حلق آویز کردن، انداختن زیر ماشین، خودسوزی، مصرف قرص برنج و..می باشد. افرادی که خودکشی می کنند احساس ناامیدی دائم و احساس قربانی شدن دارند و معمولا ارتباطات ضعیف اجتماعی دارند. در پایان کارگاه به نقش تاکیدی و کلیدی کارشناسان در شناسایی رفتارهای مشکوک و علایم هشدار دهنده خودکشی و نحوه ارجاع به مرکز مشاوره و راههای تماس و ارتباطی با مرکز مشاوره دانشگاه (تلفن ها و ایمیل مرکز مشاوره ، اورژانس اجتماعی ) اشاره شد. مرکز مشاوره در وهله اول می بایست به روانپزشک ارجاع دهد و دارو درمانی آغاز گردد. سپس ارجاع به روانشناس بالینی و مددکار اجتماعی جهت بررسی و پی گیری های مداوم تا زمانی که خطر اقدام به خودکشی رفع شود.
